هر گاه نیاز به پرتونگاری از کودکان باشد، باید پیش از تهیه طرح جامع مراقبت از سلامت دهان گرفته شود. پرتونگاری های اضافی در معاینات دوره ای برای یافتن پوسیدگی های اولیه یا دیگر ناهنجاری های در حال گسترش تجویز می شود.
کودک فقط پس از آنکه دندانپزشک لزوم تهیه پرتونگاری را تعیین کرد، باید در معرض پرتو یون ساز دندانپزشکی قرار گیرد تا بتوان به تشخیص مناسب برای هر کودک در هنگام معاینه رسید.
فیلم های جداگانه اکلوزال، پری اپیکال، یابایت – وینگ به علت ضربه، دندان درد، اختلالات تکاملی مشکوک، یا پوسیدگی بین دندانی، گاهی اوقات در کودکان خیلی خردسال (حتی نوزادان) تجویز می شود. باید به یاد داشت که ضایعات پوسیدگی در پرتونگاری، کوچک تر از اندازه واقعی دیده می شوند.
در اوایل سال ۱۹۶۷، Blayney و Hill اهمیت تشخیص ضایعات پوسیدگی اولیه بین دندانی را با استفاده از پرتونگاریهای مناسب مورد توجه قرار دادند. اگر بیمار خردسال را بتوان با ایجاد انگیزه به رعایت مرتب بهداشت دهان و دندان خوب با پشتیبانی کافی از سوی ناظر شایسته واداشت، بسیاری از این ضایعات اولیه متوقف خواهند شد.