میناسازی در سه مرحله رخ می دهد. در مرحله اول، ماتریکس مینا توسط سلول های میناساز ترشح شده و در مرحله دوم، آهکی شدن ماتریکس انجام می گیرد. مرحله نهایی بلوغ مینای دندان، با رشد بلوری و از برداشت آب و پروتئین تا زمان رویش ادامه دارد. عوامل موضعی یا سیستمیک که در تشکیل ماتریکس طبیعی دخالت می کنند، باعث اختلال در کمیت ساختار دندان، نقایص سطحی و بی نظمی های مینا شده که هیپوپلازی مینا نامیده می شود. عواملی که در آهکی شدن و بلوغ مینا دخالت می کنند، اختلالات کیفی هستند هیپوکلسیفیکاسیون مینا نام گذاری شده است.

هیپوپلازی مینا ممکن است خفیف باشد و منجر به حفراتی در سطح مینا یا ایجاد خطوط افقی در سراسر مینای تاج گردد. اگر فعالیت میناساز (آملوبلاستیک) برای مدت طولانی گسیخته شود، بخش های بزگی از مینا نامنظم یا ناقص تشکیل می شود. هیپوپلازی منتشر مینا اغلب به عنوان بخشی از نشانگانهای بسیار دیده می شود.

هیپوپلازی پس از تولد دندانهای شیری، احتمالا به اندازه هیپوپلازی دندان های دائم شایع است، گرچه معمولا در دندان های شیری، به شکل شدید نیست. هیپوپلازی مینای دندانهای شیری پیش از تولد کمتر شایع است و معمولا ناشی از عوارض تولد زودرس است. در خفیف ترین شکل، اختلال در دوره پیش از تولد، به صورت حلقه نوزادی مشخص در دندان شیری دیده می شود. در نوع شدید اختلال دوره نوزادی، تشکیل مینا گاهی در هنگام تولد یا ضمن دوره نوزادی متوقف می شود. میناسازی پس از تولد، محدود به بخشی از تاج می شود که نسبت به مینای هنگام تولد، سرویکالی تر قرار گرفته است.

Seow و همکارانش مشاهده کردند که هیپوپلازی مینای دندانهای شیری در نوزادان نارس و کودکان با وزن خیلی کم هنگام تولد، شایع است؛ علت آن به طور واضح شناخته نشده است، اما به احتمال زیاد می تواند به علت هیپوکلسمی یا هیپوکسی دوره نوزادی رخ دهد. عامل مهم موضعی، آسیب ناشی از لارنگوسکوپی و لوله گذاری داخل نای است که به طور معمول منجر به هیپوپلازی موضعی مینا می شود و فقط دندان های پیشین سمت چپ فک بالا را درگیر می کند. Slayton و همکارانش، ۶۹۸ کودک خوب تغذیه شده و سالم چهار تا پنج ساله را معاینه کردند و دریافتند که شش درصد آنها حداقل یک دندان شیری با هیپوپلازی مینا داشتند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس بگیرید