دندان دوقلو باید از دندان دچار فیوژن تشخیص داده شود. دندان دوقلو نشانگر تلاش برای تقسیم یک جوانه دندانی با دو نیمه شدن در طی مرحله تکثیر سلولی چرخه رشد دندان است. دندان دوقلو، در نمای بالینی به صورت تاجی دوشاخه بر روی ریشه ای واحد به نظر می رسد، تاج معمولا پهن تر از حد طبیعی با شیار کم عمق گسترش یافته از لبه انسيزال تا ناحیه سرویکال است. بروز این ناهنجاری ممکن است از الگوی ارثی پیروی کند و در هر دو نوع دندانهای شیری و دائم دیده شود. هر چند احتمال آن در دندان های شیری بیشتر است.
درمان دندان دوقلوی پیشین دائم می تواند شامل کاهش عرض مزيودیستالی دندان برای امکان تکامل طبیعی اکلوژن باشد. هنگامی که تاج دندان بیش از اندازه بزرگ نیست، دیسک زدن دوره ای آن و اگر عاج نمایان شد، تراش نهایی دندان برای ترمیم توصیه می شود. با این حال، اگر تاج بسیار بزرگ است، اندازه دندان ممکن است به قدی باشد که نتوان آن را پوشاند و نیاز به کشیدن و درمان ترکیبی ارتودنسی و پروتز برای بازسازی وجود داشته باشد.