دندانپزشک به طور سنتی آموخته است که معاینه کاملی از دهان و دندان بیمار به عمل آورد و بر پایه ی یافته های حاصل از آن، طرح درمان را آماده کند. سپس، خلاصه ی روش درمان پیشنهادی را به بیمار یا پدر و مادر عرضه کند. این فرایند باید شامل معرفی و پیشنهاد طرحی جامع و پویا در جهت پیشگیری و مراقبت از سلامت دهان و دندان بیمار باشد و «مراقبت های دندانی در خانه » را نهادینه سازد.

طرح درمان باید شامل پیشنهادهایی باشد که مشکلات موجود در دهان بیمار را بر طرف کرده و یا از پیشرفت آنها جلوگیری کند یا از دیگر مشکلات قابل پیش بینی، پیشگیری کند. ضروری است تمام اطلاعات مربوط را به منظور جلب رضایت پدر و مادر دریافت کرده و معاینه کاملی پیش از برنامه ریزی جامع مراقبت از سلامت دهان و دندان بیمار خردسال انجام گیرد. راهنمایی پیشنگرانه، عبارتی است که اغلب برای توصیف این بحث و اجرای چنین طرحی برای بیمار و یا پدر و مادر او به کار می رود.

به هر بیمار خردسال باید فرصت برخورداری از مراقبت های کامل دندانپزشکی را داد. دندانپزشک نباید تلاش کند فقط بر اساس پذیرش و توانایی کودک، پدر و مادر، یا پرستار او تصمیم گیری کند. اگر پدر و مادر بخشی یا همه پیشنهادها را رد کنند، دندانپزشک دست کم باید به وظیفه ی آگاهی دهی و آموزش کودک و پدر و مادر در مورد اهمیت روش های پیشنهادی عمل کند. اگر دندانپزشک در مورد سلامت دهان کودک در آینده، توضیحات کافی و مناسب بدهد و اینکه حتی سلامت عمومی کودک در گروی اصلاح مشکلات دهان و دندانها است، پدر و مادرها حتی با درآمد متوسط به طور معمول اقدام به کاربرد روش های مراقبت از سلامت دهان و دندان ها خواهند کرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس بگیرید