بیشتر اطلاعات مورد نیاز برای تشخیص جامع دهانی بیمار خردسال، با معاینه کامل بالینی و پرتونگاری به دست می آید. افزون بر بررسی بافت های حفره دهان، در برخی موارد دندانپزشک ممکن است لازم بداند اندازه قد، ظاهر بدن، طرز راه رفتن یا حرکات غیر ارادی بیمار را یادداشت کند. اولین نشانه مربوط به بدی تغذیه ، ممکن است در اندازه غیر طبیعی یا قدو قامت کودک بروز کند. همین طور، شدت بیماری کودک، حتی اگر منشأ دهانی داشته باشد، ممکن است با دیدن ضعف، گام برداشتن ناپایدار به علت بی حالی، احساس ناخوشی و کسالت بیمار در هنگام داخل شدن به مطب، شناخته شود. همه اطلاعات مربوط باید در پرونده معاینه دهانی (فرم زیر را ببینید) که بخش ثابت پرونده بیمار است، ثبت شود. و معاینه بالینی، به عنوان اولین معاینه یا معاینه منظم فراخوان، باید جامع و کامل باشد. دندانپزشک می تواند اطلاعات سودمندی را در هنگام آشنایی با بیمار جدید جمع آوری کند. توجه به مو، سر، صورت، گردن و دست های بیمار باید از جمله معاینات اولیه دندانپزشک پس از نشستن بیمار بر روی صندلی دندانپزشکی باشد.
دست های بیمار ممکن است اطلاعات مهمی را در تشخیص کلی آشکار سازند. دندانپزشک می تواند ابتدا با لمس دست های کودک به درجه حرارت بالای وی پی ببرد. سردی و رطوبت دستها یا ناخن های جویده شده، ممکن است اولین علامت اضطراب غیر طبیعی کودک باشد. انگشت پینه بسته یا خیلی تمیز، نشانگر عادت پایدار مکیدن انگشت است. انگشتان چماقی شکل یا کبودی بستر ناخن ها، نمایانگر بیماری قلبی مادرزادی است که ممکن است نیاز به اقدامات احتیاطی ویژه ای در هنگام درمان دندانپزشکی داشته باشد.
معاینه و لمس سر و گردن بیمار نیز لازم است. ویژگی های نامعمول مو و پوست باید مورد توجه قرار گیرد. دندانپزشک ممکن است علائم وجود شپش در سر ، کچلی، یا زرد زخم را در هنگام معاینه ببیند. فرستادن بیمار نزد پزشک باید به سرعت انجام شود، چون این موارد واگیردار است. پس از اینکه پزشک کودک، درمان خود را برای کنترل بیماری شروع کرد، قرار دیدارهای دندانپزشکی را می توان دوباره برنامه ریزی کرد. اگر بیماری واگیردار باشد و کودک نیز به درمان فوری دندانپزشکی نیاز داشته باشد، دندانپزشک و دستیارانش باید هنگام معالجات اورژانس، اقدامات احتیاطی مناسب را برای جلوگیری از گسترش بیماری به عمل آورند. درمان بیشتر بیمار تا زمانی که شرایط واگیری مهار نشده است، باید به تعویق انداخته شود.
اختلاف در اندازه، شکل، تقارن یا عملکرد ساختمان های سر و گردن باید یادداشت شود. اختلالات این ساختمان ها ممکن است نشانگر نشانگان (سندروم مختلف یا بیماری هایی همراه با ناهنجاری های دهانی باشد.
پرونده ای که برای ثبت یافته های دهانی و درمان های پیشنهادی بیماران خردسال استفاده می شود.